Choose Cthulhu 2: W Górach Szaleństwa - Edward T. Riker - opis rozgrywki

Cała przygoda zaczyna się od słów, że Ciebie, drogi Graczu, większość ludzi uznałaby za nudziarza. Jesteś bowiem profesorem nie pedagogiki, jak zrazu myślałem, gdyż wszyscy pedagodzy to ludzie, którzy nie mają pomysłu na siebie a geologii. Na ulicy nikt się za Tobą nie ogląda, ale jesteś bystry, chociaż niezbyt skłonny do przeżywania silnych emocji.

11 stycznia 1930 roku dostajesz od doktora Pabodiego – inżyniera tak samo nudnego jak ty, list, w którym donosi o pozyskaniu funduszy potrzebnych do budowy maszyny wiertniczej swojego projektu. Czytasz list kilkukrotnie, bo nie bardzo wiem, o co chodzi. 

Pabodie pisze, że Uniwersytet Miskatonic znalazł inwestora gotowego pokryć koszty nie tylko budowy wiertła, ale także wysłania na Antarktydę ekspedycji, której zadaniem byłoby pobranie próbek skał i gleby z dużej głębokości. Ale to Ty drogi Graczu masz pokierować tą ekspedycją. 

Dziady część V – Dziady, które nie spieprzają - moje wrażenia z gry

 „Dziady część V – Dziady, które nie spieprzają" mają trzech autorów.

Adama Mickiewicza spotkałem w szkole. Czytałem wszystkie lektury, tedy znałem jego obowiązkowe szlagiery, ale pamięć podpowiada mi, że zanim oficjalnie przerobiliśmy „Ballady i Romanse”, mój przyjaciel, który eony temu wprowadził mnie w gry fabularne, na jednej z lekcji podsunął mi do przeczytania, wypożyczone z biblioteki szkolnej, opakowane w szary papier, grube tomiszcze. Już wówczas byłem młodym fantastą, a za grozę zawartą w dopiero co przeczytanych wierszach, mój szacunek do Mickiewicza wzrósł do najwyższego poziomu.

Mikołaja Kołyszko znam dzięki jego badaniom nad Mitologią Cthuhu (książka „Groza jest święta") przeróżnym artykułom (kwartalnik „Okolica Strachu”) czy grze paragrafowej ”Tajemne Oblicze Świata”, w którą grałem ponad 8 lat temu.

Trzecim autorem jestem ja lub Ty. Siebie znam od dziecka, nie muszę pisać, że jestem złym człowiekiem, kanalią i tak dalej, chociaż uważam siebie za najbardziej skromnego i sprawiedliwego człowieka na świecie.

Choose Cthulhu 1: Zew Cthulhu - Leandro Pinto - opis rozgrywki

Długo oczekiwana gra paragrafowa "Choose Cthulhu 1: Zew Cthulhu" nadeszła do mnie, po uprzednim jej kupieniu, bardzo sprawnie. Rozpakowałem ją pod nagrywającym wszystko telefonem komórkowym, który zainstalowałem na uchwycie samochodowym, przypiętym do pochylonego monitora komputerowego w pokoju córki. Odpowiednie nachylenie uzyskałem, wkładając pod podstawkę monitora półtora centymetrowe, nieotwarte opakowanie ze szczoteczką do zębów. W paczce znalazły się dwie książki, gdyż jedna należeć będzie do Michała, która poprowadził mi pierwszą przygodę w Warhammera rpg. Byliśmy w karczmie, rozpadał się deszcz i musieliśmy ruszać na przygodę.

Nazywam się Francis Wayland Thurston i mieszkam w Bostonie. Jestem człowiekiem spokojnym, studiowałem antropologię. Trwa sroga zima w roku 1926 kiedy otrzymuję list z informacją, że mój cioteczny dziadek zmarł, a ja jestem spadkobiercą i wykonawcą jego ostatniej woli. Cioteczny dziadek (wuj matki lub ojca) mieszkał w Providence, był bohaterem opowiadania Lovecrafta i stąd wiem, że zajmował się niebezpiecznymi badaniami.

Wywiad z Wojciechem Wons - twórcą gry fabularnej "Słowianie" i właścicielem Wydawnictwa Hengal - część V

Mam przyjemność kolejny raz rozmawiać  Wojciem Wons z Wydawnictwa Hengal. Panie! Wszyscy Cię znają, przejdźmy do pytań.

Stary Wujek: Słowianie w edycji 1.5 znikają z hengalowych magazynów. Gratulacje! Planujesz dodruki, edycję 2.0?

Wojciech: Dodruki edycji 1.5 na pewno się pojawią. Postaram się stworzyć nieprzerwany dostęp do podręczników. Co do edycji 2.0 – jeszcze za wcześnie na takie deklaracje.

ArmiscH - Twórca gier planszowych - wywiad

Marek "ArmiscH" Musiał to człowiek, który stworzył oraz zmodyfikował wiele gier. Schron Zero + dodatki, Gwiezdna Ekspedycja, Ocaleni z Catanu, Wieczna Waśń, Cyberpunk Night in The City, Czarne Chmury, Zombie Crusade. Przejrzałem te tytuły i robią wrażenie. Mam ogromną przyjemność zadać ich Twórcy kilka pytań.

Wszystko wskazuje na to, że jesteś miłośnikiem gier planszowych. To zainteresowanie z czasów dzieciństwa? Jaka była Twoja pierwsza gra planszowa i kiedy w nią zagrałeś?

Faktycznie grami planszowymi zacząłem interesować się już w dzieciństwie. Najciekawszymi były gry Firmy Encore, np. “Labirynt Śmierci”, “Odkrywcy Nowych Światów” i “Gwiezdny Kupiec” oraz  oczywiście nieśmiertelna „Magia i Miecz”, choć sam nie pamiętam już, która z nich była pierwsza.

Wywiad z Przemysławem Ławniczakiem - twórcą MiniRPG - MARS 2050

Dawno nie byłem na Marsie. A już w grze fabularnej nigdy. A tu proszę! Przemysław Ławniczak z Dungal Games jest w trakcie tworzenia gry fabularnej, w której zabierze nas na czerwoną planetę.

 
Ale zanim polecimy, powiedz, proszę o psie, który zdechł (Psia Krew II) i czy kiedyś powstanie z grobu?

W Psią krew 2 włożyłem dużo pracy, podręcznik został napisany przynajmniej w połowie, a miał mieć ponad 200 stron w druku. Zbiórka nie powiodła się głównie z dwóch powodów. Pierwszym był wysyp projektów na Wspieram.to, oprócz PK 2ed. trwało w lutym tego roku około pięć zbiórek na gry fabularne. Drugi to specyficzny (niszowy) świat gry – nie jest to„furry” z bajkowymi, przyjaźnie wyglądającymi, zwierzaczkami, ale brutalna wizja mrocznego miasta, gdzie zawzięte psy zagryzają się w ciemnych alejkach, walcząc o terytorium. Jak widać „furry” w dzisiejszych czasach sprzedaje się lepiej od policyjnych opowieści z przełomu lat 80tych i 90tych.

Jeżeli chodzi o wydawanie gier fabularnych jestem tak samo zawzięty jak pies policyjny szukający narkotyków, poza tym zwyczajnie bez sensu jest porzucać projekt, który skończyło się w połowie. Dlatego kiedyś wydam Psią krew 2 edycję. Tylko sam nie wiem kiedy, odłożyłem to na dalszy plan, póki co mam masę pracy z innymi projektami.

Wiedźmin zabrał niespodziankę

Tak napisałem do ludzi z Oni On i Gry:

Wasze życie nie będzie już takie samo, drodzy fani Wiedźmina, kiedy usłyszycie moją historię. Ale czytajcie ją do końca, długa nie będzie.

 „Chcąc skrócić drogę do domu, o nie, nie wszedłem do lasu, jeno przez łąkę powiodłem swe kroki. Tej zimy śniegu nie było, to pomyślałem, że na wigilię Bożego Narodzenia dotrę mało spóźniony, a i żona złego słowa głośno nie powie, kiedy zobaczy mój urobek. Nie będę Was zanudzać, ale nagle coś mnie za nogi schwyciło, stopy śliską macką obwiązało i runąłem jak długi na zmarzniętą trawę. Strach w oczach miałem, gdyż plugastwo z wnętrza ziemi wychynęło, gębę z zębami otworzyło i… Wiedźmin ciął to szkaradztwo, a ja padłem bez ducha, omdlony.

Ruiny spalonego domu w Lesie Ardeep.

Daleko za miastem Waterdeep, w lesie Ardeep, gdzie rzekłbyś — cywilizacja wydawałoby, się jeszcze nie dotarła. W miejscu, do którego można dostać się tylko dzięki zapomnianej, zarośniętej  drodze, zdarzyła się rzecz niesamowita. Do tej pory wzdrygam się na myśl o tamtych chwilach! Byłem świadkiem pożaru starego domu, ukrywając się w krzakach wraz z istotami, które go wywołały.  Zaskakujące jest odczucie, iż nie przeraża mnie śmierć spalonych w domu osób, ale świadomość, że "Sprawiedliwość" musiała użyć niezwyczajnych sposobów, aby się zrealizować. 

KoZły

Daleko za miastem... gdzie cywilizacja wydawałoby się jeszcze nie dotarła. W miejscu, do którego można dostać się tylko dzięki zapomnianej, zarośniętej już polnej drodze, zdarzyła się rzecz niesamowita. Do tej pory wzdrygam się na myśl o tamtych chwilach! Byłem świadkiem pożaru starego domu, ukrywając się w krzakach wraz z istotami, które go wywołały.  Zaskakujące jest odczucie, iż nie przeraża mnie śmierć spalonych w domu osób, ale świadomość, że "Sprawiedliwość" musiała użyć niezwyczajnych sposobów, aby się zrealizować.        

Wywiad z Maciejem Syncerkiem - twórcą gry fabularnej "Księga Stali" część II

Dziewięć miesięcy temu zbiórka na Księgę Stali zakończyła się zwycięstwem. Gratulacje! Czy emocje po tym wydarzeniu opadły, czy jeszcze trzymają i masz robotę do wykonania? Jak podsumujesz zbiórkę?

 - Mam bardzo mieszane uczucia co do całego projektu Księgi Stali. Z jednej strony, towarzyszy mi masa pozytywnych emocji. W końcu to pierwsza gra, którą udało mi się wydać. Sporo ludzi kibicuje temu jak wszystko się rozwija i życzy mi dobrze. Z drugiej strony, popełniłem wiele błędów w całym procesie twórczym, których dałoby się uniknąć, poświęcając więcej czasu na przemyślenie niektórych rozwiązań.

Pierścień - gra paragrafowa. Moje wspomnienia, rozgrywka i naprawa gry.

Kiedy byłem mały, spędzałem wiele czasu u babci i dziadka. Tak się mówi standardowo. Ale obok w domu na tym samym podwórku mieszkała ciocia z wujkiem oraz starsze rodzeństwo - brat i siostra, którzy ukształtowali mnie, zaszczepiając miłość do przeróżnych zabaw, wędrówek, muzyki, książek i gier. 

Jedną z tych atrakcji była gra paragrafowa Pierścień. Wspomnienia są ulotne, ale od kilku dni niczym Bene Gesserit sięgam do wnętrza głowy, zahaczając także o serce, a w moich wizjach rysują się obrazy.

Pierwszy raz zobaczyłem Pierścień (chyba nie widziałem oryginalnych żetonów) w pierwszych klasach szkoły podstawowej. Musiałem już umieć czytać, ale byłem na tyle nieogarnięty, że nie potrafiłem poprowadzić samodzielnie rozgrywki. Czy siostra i brat ze mną zagrali, tego nie umiem powiedzieć.

Zombie Chopper - relacja z poznawania systemu i sesji

Pierwszy raz o Zombie Chopper usłyszałem zaraz po zbiórce na Słowianie: Mitologiczna Gra Fabularna. Napisał do mnie autor Słowian Wojciech Wons z pytaniem, czy nie chciałbym zostać patronem gry fabularnej Przemysława Ławniczaka, którego powinienem kojarzyć z ozdabiania jego gry i rysunków w kilku innych systemach rpg. Gra, nad którą obecnie pracuje ma być w klimatach postapo... Bez wahania zgodziłem się i po chwili z Przemysławem nawiązaliśmy kontakt.

Podsumowanie rozgrywek w gry fabularne, karciane i planszowe w roku 2020.

Lubię podsumowania własnych osiągnięć, o ile jest się czym pochwalić, chociaż nie chce mi się ich nigdy robić. Żeby być na samym początku tego wpisu sprawiedliwym oznajmiam: nie czytam i nie oglądam podsumowań innych ludzi. Patrzę tylko, że mają wszystkiego więcej i jest to zrobione lepiej.

To zestawienie będzie dotyczyło moich sesji w gry fabularne, karciane i planszowe. Prawdopodobnie wszystkich spotkań nie zliczę, gdyż opieram się na dodawanych przeze mnie zdjęć na Instagramie Trzynastego Schronu, a później moim. Być może  przeanalizuję też zdjęcia na fb Starego Wujka.

Wywiad z Przemysławem Ławniczakiem - twórcą nadchodzącej drugiej edycji gry rpg Psia krew część IV

Mam ogromną przyjemność rozmawiać z Przemysławem Ławniczakiem, właścicielem Dungal Games, twórcą gier fabularnych Psia krew, która zaraz doczeka się drugiej edycji i wydanej ostatnio Zombie Chopper.

 

20 listopada 2020 zakończyła się zbiórka na Zombie Chopper. Gratulacje! Pomimo „trudnych, wirusowych warunków” około 16 listopada większość Wspierających mogło cieszyć się papierową wersją podręcznika. Jak podsumujesz zbiórkę i pracę nad podręcznikiem? 

Na szczęście warunki, które panowały (i trwają nadal) podczas zbiórki i w końcowych etapach pracy nad Zombie Chopper, nie wywarły bezpośrednio wpływu na mnie i moje zobowiązanie wobec Wspierających. Tworzenie erpegów, nie wymaga praktycznie wychodzenia z domu, przy obecnych możliwościach, posiadając odpowiedni sprzęt oraz Internet. Niewielki, trochę ponad dwutygodniowy poślizg, wyniknął ze strony drukarni, ponieważ trzeba było czekać na przestawienie produkcji, pod odpowiednie klejenie papieru kredowego.

Wyzwanie, jakim była moja pierwsza zbiórka na Wspieram.to, sprawiła mi sporo radości, tym bardziej, że się powiodła, przynosząc sporo doświadczeń. Jedynym etapem, który dał mi fizycznie w kość, było paczkowanie i wysyłka, i gdyby nie pomoc bliskiej mi, wspaniałej osoby, mógłby się wydłużyć.

 

Podsumowanie książek przeczytanych w 2020 roku

Podsumowanie książek przeczytanych w 2020 roku

Bogowie, honor, Ankh-Morpork

Pensjonat "Pod Malinką"

Prawdziwe Męstwo

Dożywocie

Diablo: Zakon

Siła Niższa

Konan Destylator

Oczy Uroczne

Nomen Omen

Zapomniana Księga: Strażnik

Zapomniana Księga: Tropiciel

Zapomniana Księga: Łowca

Jak ja uwielbiam siebie cytować: „Jak mawia klasyk, czyli ja:

"Nieważne ile się czyta, ważne o czym… Bo przecież sami znacie osoby, które pochłaniają książki w mgnieniu oka, a są nudni. Wiadomo, książki człowieka do końca nie czynią, ale te ważne pozycje sprawiają, że inteligentny człowiek, uświadomiony w wiedzy o świecie i fatalnej kondycji ludzkości, nie jest zgorzkniały, a staje się mimo wszystko miły, sympatyczny i sprawiedliwy”.  

… oraz

„Teraz z książką jest jak z muzyką. Każdy może ją napisać i wydać płytę”.