Podsumowanie przeczytanych książek i wysłuchanych audiobooków w 2022 roku

 Podsumowanie książek przeczytanych w 2022 roku

Toń

Amagansett

Zapomniana Księga: Wysłannik

Zamek Złudzeń

Upiór w Ruderze

Szaleństwo Cthulhu

Widma nad Innsmouth

W 2021 roku przeczytałem jedynie siedem książek i myślałem, że to moje ostatnie podsumowanie tego typu atrakcji. Wzrok mi nie siada, nadal jest sokoli, ale wydawało się, że małe dzieciątko, które pojawiło się na świecie, angażuje mnie w całości, a przecież swoich  bajek czytać mu nie będę… W 2022 roku też czytałem i wyszła z tego taka sama ilość pozycji.

Powtórzę jeszcze raz. Najgorsze w książkach jest to, że zapominamy ich treść.

„Toń” – to druga część „Cyklu wrocławskiego” Marty Kisiel… Co było w tej książce? Właśnie nie pamiętam, ale to moja wina, prawda? Prawda? To chyba była fajna historia dla dziewcząt ;>

„Amagansett” – jest spokojnie napisanym przez Marka Millsa kryminałem, który polecam każdemu. Każdemu!

„Zapomniana Księga: Wysłannik” – wyczekiwałem tej części, przeczytałem ją i czekam na kolejną, która nazywa się „Demon”. 

„Zamek Złudzeń” – czysta fantastyka z wymuszonymi dialogami. Bardzo dobrze było wrócić do takiego świata. Książkę napisały Josepha Sherman i Mercedes Lackey.

„Upiór w Ruderze”  jest Pilipiuka. Wiadomo!

I tutaj zacząłem jechać książki związane z moją ukochaną Mitologią Cthulhu.

„Szaleństwo Cthulhu” - zbiór opowiadań od wydawnictwa Vesper, które zaczyna „W górach Szaleństwa” Lovectafta. I to powinna być jedyna historia w tej książce, reszta jest nieporozumieniem.

„Widma nad Innsmouth”  - kolejny zbiór opowiadań od wydawnictwa Vesper, ale on już trzyma poziom. Opowiadania można śmiało czytać.

Obecnie czytam zbiór wierszy Lovecrafta „Nemezis i inne utwory poetyckie”

Książek mało, ale już audiobooków jest więcej.

Zgromadzenie Żeńskie z Diuny

Mentaci Diuny

Nawigatorzy Diuny

Droga do Diuny

2061. Odyseja Kosmiczna

3001. Odyseja Kosmiczna. Finał

Spotkanie z Ramą

Rama II

Ogród Ramy

Tajemnica Ramy

Świetlani Posłańcy

Wysłuchując „Zgromadzenie Żeńskie z Diuny”, „Mentaci Diuny”, Nawigatorzy Diuny”, „Droga do Diuny” moja wiedza o tym świecie stała się prawie kompletna. W języku polskim ukazały się tylko dwie książki, których nie znam, ale obiecuję pójść do sklepu i kupić. Albo zamówić przez neta.

Jeżeli jakiś Badacz będzie śledził moje podsumowania, zauważy, że dwa lata temu pisałem, że Diuna to gówno, ale już rok później zmieniłem zdanie, pisząc, że Diuna jest „dobrą historią o walce ludzi z komputerami/robotami/androidami.”

"2061. Odyseja Kosmiczna" i "3001. Odyseja Kosmiczna. Finał" to historie, które trzeba znać. Po wysłuchaniu tej ostatniej książki, trzy godziny później poprowadziłem przygodę do gry fabularnej MARS 2050, w której wykorzystałem kilka znaczących elementów z tych książek.

"Spotkanie z Ramą", "Rama II", "Ogród Ramy", "Tajemnica Ramy", "Świetlanie Posłańcy" – kolejna historia, którą poznaję i być może kiedyś poznam do końca. Nie wszystko zostało przetłumaczone na język polski. Pierwszą książkę napisał Arthur C. Clarke, drugą, trzecią, czwartą pisał wraz z Gentry Lee, a ostatnią napisał sam… Gentry Lee.  Wszystko jasne? : )