W Kamiennym Kręgu... część 5

W czasach słusznie minionych, w mieście na wschodzie Polski, mieszkała pewna kobieta. Powiedzieć, że była złą osobą, to nie powiedzieć nic, a przy okazji być ogromnie niesprawiedliwym w tym osądzie. Jej życie od maleńkości nie było usłane różami. Posłuchajcie...

Powrót na Pradawną Ścieżkę

Natura to potężna, niezbadana, obdarzona kosmiczną wyobraźnią, nieskończenie pomysłowa siła. To cały wszechświat, rzeczywistość. Popełniła pierwszy i ostatni błąd, tworząc człowieka, który uzurpuje prawo do władania nią i zmieniania.

Gdyby nagle rasa ludzka zniknęła, nie minie nawet sto lat, a Natura cierpliwie zacznie odbierać co do niej należało od początków istnienia. Każdy człowieczy wytwór zostanie zasymilowany. W pył obrócą się wielkie, wymarłe miasta i każdy stworzony przedmiot. Po „człowieku rozumnym” nie zostanie nawet ślad.

Człowiek zaś Naturę - życie, piękno, magię, może posiąść, wykorzystać czy też zniszczyć w doskonale szybszym czasie.

Pradawna Ścieżka

Jest w Kozim Grodzie dziwna ścieżka, co swoje uroki odkrywa dopiero po zachodzie Słońca, oświetlona blaskiem dalekich gwiazd. Dla zwykłych ludzi jest tylko legendą. Jedynie nieliczni, Ci bardziej dociekliwi  i skorzy do odkrywania tajemnic, które to tajemnice można powiedzieć - krążą im w żyłach, tak, oni wiedzą gdzie ta ścieżka się znajduje.

Prawdę o tej Pradawnej Ścieżce, pełnej zagadek i paradoksów, zdradziłem mojemu uczniowi, dla którego nadszedł "odpowiedni czas" na usamodzielnienie się. Po kilku dniach zdał mi sprawozdanie z wyprawy po niej, którą osobiście, przemierzam codziennie. I uwierzcie, za każdym razem jest to zupełnie inna wyprawa.